Borrelia burgdorferi Antibody
آزمایش تشخیص بیماری لایم
کاربردهای بالینی:
تشخیص بیماری لایم (Lyme Disease)
بیماری لایم (Lyme Disease) نوعی عفونت اسپیروکتی چندسیستمی است. حداقل سه گونه از جنس بورلیا ، بورلیا بورگدورفری، بورلیا آفزلی و بورلیا گارینی وجود دارند که گونه بورلیا بورگدوفری عامل این بیماری است. این عوامل بوسیله نیش خانواده نوعی کنه به نام اکسودس (Ixodes ) منتقل می‌شوند. آهو و موش در چرخه این بیماری، با اهمیت هستند. مهمترین علائم بیماری تب، سردرد، خستگی، افسردگی و خارش پوستی هستند. شروع بیماری با علائم پوستی به نام اریتما کرونیکوم میگرانس (Erythema chronicum migrans) یا ECM است که به نام «چشم گاو» هم شناخته می‌شود.
بیمار تب، سردرد، سفتی گردن، میالژی، آرترالژی و اریتم مزمن مهاجر دارد. بیمار بعدها ممکن است تظاهرات مفصلی و عصبی نیز داشته باشد.
بیماری دارای سه مرحله است:
مرحله یک شامل علائم شبه سرماخوردگی و پوستی است.مرحله دو شامل علائم عصبی مثل فلج بل و علائم قلبی مثل بلوک گره دهلیزی بطنی (AV node) است.مرحله سه شامل تظاهرات مفصلی مثل مونوآرتریت مزمن و پلی آرتریت مهاجر است.
برای تشخیص بیماری لایم دو راه وجود دارد که عبارت است از: آزمایش های خون و بیوپسی پوست
تفسیر
نتایج منفی: عدم مشاهده انتی بادی کلاس IgM . این نتیجه، ابتلا به عفونت برولیا بورگدوفری را رد نمی کند. بیماران در مراحل اولیه بیماری ممکن است آنتی بادی کلاس IgM در حد قابل شناسایی تولید نکند. درمان با انتی بیوتیک در مراحل اولیه بیماری ممکن است مانع تولید آنتی بادی در سطح قابل شناسایی شود. بیماران با سابقه بالینی بیماری یا بیماران در مرحله اولیه بیماری که با علائم پیشنهاد کننده بیماری لایم مشکوک می باشند در صورت منفی شدن نتایج میبایست بعد از 2 الی 4 هفته دوباره بررسی گردند.
نتایج مشکوک: در مورد نتایج مشکوک باید با احتیاط برخورد کرد. برای تایید نهایی نتایج معمولاً نمونه گیری مجدد شده و با روش وسترن بلات براساس توصیه های سازمان کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) و انجمن آزمایشگاههای سلامت عمومی (APHL) تکرار می گردد.
نتایج مثبت: آنتی بادی کلاس IgM برولیا بورگدوفری شناسایی شده است. تمام نتایج مثبت باید با روش تکمیلی وسترن بلات بر اساس توصیه های CDC/APHL تایید نهایی گردند.
✅ با ما در مسیر سلامتی گام بردارید ✅